کوچه نسترن

من با اِبی حرفی ندارم، با آن‌ها که کنار این ملت نبوده‌اند و نمانده‌‌اند زیرِ #بمباران، با آن‌ها که #مادران و همسرانشان ، داغِ جنگ ندیده‌اند، با آن‌‌ها که لالایی شب‌هایشان آژیرِ وضعیت قرمز نبوده‌است!

ما بی‌شرف نیستیم

" شماها فقط بلدین فاتحه بخونید؟ فقط وقتی افتادیم کف این خیابونا جون دادیم بعدش یادواره شهدا برامون میگیرید؟! اون موقع عزیز میشیم؟" و بعد صدایش را پایین‌تر آورد انگاری که با خودش حرف میزند:" بسیجیِ خوب، بسیجیِ مُرده‌ست سردار؟" احمد این‌ها را فریاد میزد بر سر آن مقامِ مسئولی که کمی آن‌طرف‌تر ایستاده بود

حجاب صدف نیست

حجاب نه زیبائیست و نه صدفی است برای گوهر وجودِ زنان! نه "حجاب" کاغذِ بسته‌بندی و نه "زن‌ها" شکلات و آبنبات هستند، که اگر پوششی نباشد دورش مگس و مورچه جمع بشود! نه هیچ‌کدام از این‌ مَثل‌های بدقواره و باطل!

زنانِ این مملکت را نه چوب رضاخان مانعِ حجابشان شد و نه گشتِ ارشادِ جمهوری اسلامی محجبه‌شان کرد! که اگر خدا هم اجبار میخواست به پیامبرش زور بازو میداد! نه قلبِ رئوف و سینه‌ی گشاده! و اساسِ امور قلب‌ها قرار نمیگرفت!